কিছুমান মানুহৰ মুখত বিপজ্জনক বেক্টেৰিয়া পোৱা যায় যিয়ে মানুহক গুৰুতৰ ভাৱে অসুস্থ কৰি তুলিব পাৰে
( অপূৰ্ব দাস )
মুখখন আমাৰ শৰীৰৰ এটা অংশ যি বাহ্যিক পৰিৱেশৰ সৈতে প্ৰত্যক্ষভাৱে সংস্পৰ্শত থাকে। আমি যি খাওঁ আৰু পান কৰো মুখৰ জৰিয়তে শৰীৰৰ ভিতৰলৈ যায়, গতিকে মুখৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা আৰু স্বাস্থ্যৰ প্ৰতি যত্ন লোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। বহুতো প্ৰকাৰৰ বেক্টেৰিয়া প্ৰাকৃতিকভাৱে মুখত থাকে, ইয়াৰে কিছুমান উপকাৰী, কিন্তু কিছুমান অতি বিপজ্জনকও। এই বিপজ্জনক বেক্টেৰিয়াই কেৱল দাঁত আৰু দাঁতৰ আঁলুৰ ৰোগ সৃষ্টি কৰাই নহয়, সমগ্ৰ শৰীৰত আক্ৰান্ত হ’ব পাৰে। এনে কিছুমান বিপজ্জনক বেক্টেৰিয়াৰ বিষয়ে আজি জনাম যিবোৰ মুখত পোৱা যায় আৰু মানুহক গুৰুতৰভাৱে অসুস্থ কৰি তুলিব পাৰে।
১/ ষ্টেফাইলোককাচ অৰেয়াছ
এই বেক্টেৰিয়া সাধাৰণতে ছাল আৰু নাকত পোৱা যায় যদিও কিছুমান ক্ষেত্ৰত ই মুখৰ ভিতৰতো থাকে। এই বেক্টেৰিয়া অতি বিপজ্জনক, কাৰণ ই হাওঁফাওঁ, হৃদযন্ত্ৰ আৰু ৰক্তবাহী নলীত গৈ সংক্ৰমণ বিয়পাব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও ই তেজৰ সোঁতত প্ৰৱেশ কৰি চেপ্চিছ (তেজৰ সংক্ৰমণ)ৰ দৰে জীৱন সংকটজনক অৱস্থাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।
২/ পৰ্ফাইৰ’ম’নাছ জিঞ্জিভালিছ
এইটো এবিধ অতি বিপজ্জনক বেক্টেৰিয়া যিয়ে "পিৰিয়াডন্টাইটিছ" নামৰ গুৰুতৰ মুখৰ ৰোগ সৃষ্টি কৰে। ই দাঁতৰ আলুৰ ক্ষতি কৰে আৰু দাঁত ঢিলা কৰে আৰু সময়ৰ লগে লগে দাঁত সৰি পৰিব পাৰে। এই বেক্টেৰিয়াৰ লগত জড়িত সংক্ৰমণ কেৱল মুখতে সীমাবদ্ধ নহয়, ই তেজৰ সোঁতত প্ৰৱেশ কৰি হৃদৰোগ, ডায়েবেটিছ, আনকি এলঝেইমাৰ আদি ৰোগৰ সৈতেও জড়িত হোৱা দেখা গৈছে।
৩/ ট্ৰেপনেমা ডেণ্টিকোলা
এইটো এবিধ সৰ্পিল আকৃতিৰ বেক্টেৰিয়া যিয়ে দাঁতৰ আলুৰ ৰোগৰ গভীৰতালৈ সোমাই যায়। এই বেক্টেৰিয়াই মুখত ফুলা, মুখৰ দুৰ্গন্ধ, আলুৰ পৰা তেজ ওলোৱা আদি সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰে। ইয়াৰ উপৰিও ই পিৰিয়ডন্টাইটিছৰ সৈতে জড়িত আৰু ই শৰীৰৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা দুৰ্বল কৰে।
৪/ ফিউজ’বেক্টেৰিয়াম নিউক্লিয়েটাম
এই বেক্টেৰিয়া সাধাৰণতে দাঁত আৰু দাঁতৰ আলুৰ মাজত পোৱা যায়। ই প্ৰদাহ আৰু সংক্ৰমণ বৃদ্ধি কৰে আৰু গৰ্ভৱতী মহিলাৰ অকাল প্ৰসৱৰ সৈতেও ইয়াৰ সম্পৰ্ক থকা দেখা গৈছে। এই বেক্টেৰিয়াই মুখৰ যোগেদি হাওঁফাওঁ আৰু অন্যান্য অংগলৈ যাব পাৰে।
৫/ ষ্ট্ৰেপ্ট’ককাছ মিউটানছ
এই বেক্টেৰিয়াই দাঁত ক্ষয়ৰ প্ৰধান কাৰণ। ই দাঁতৰ উপৰিভাগত লাগি চেনিক এচিডলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে, যাৰ ফলত দাঁতৰ স্তৰ (ইনামেল) গলি যায়। ইয়াৰ ফলত গহ্বৰ (দাঁতৰ ফুটা) হয় আৰু সময়মতে চিকিৎসা নকৰিলে এই সংক্ৰমণ শৰীৰৰ ভিতৰলৈ বিয়পিব পাৰে।
৬/ কেণ্ডিডা এলবিকানছ
যদিও ই এবিধ ভেঁকুৰ, ইয়াৰ অত্যধিক বৃদ্ধিয়ে মুখত সংক্ৰমণ বিয়পাব পাৰে যাক অৰেল থ্ৰাছ বুলি কোৱা হয়। ই বগা দাগ হিচাপে দেখা দিয়ে আৰু ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা দুৰ্বল লোকৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষকৈ বৃদ্ধ আৰু ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ ক্ষেত্ৰত দেখা যায়।
৭/ এক্টিনোমাইচিচ
এই বেক্টেৰিয়া সাধাৰণতে মুখৰ ভিতৰত পোৱা যায় যদিও যেতিয়া ই ভাৰসাম্যহীন হৈ পৰে তেতিয়া ই দাঁতৰ হাড় আৰু আলুত তীব্ৰ সংক্ৰমণ বিয়পাব পাৰে। ইয়াক এক্টিনোমাইক’ছিছ বোলা হয়, যাৰ ফলত ফুলা, বিষ আৰু পূজ উৎপন্ন হয়।
মুখৰ বেক্টেৰিয়াই কেনেকৈ ৰোগ বিয়পায়?
• মুখৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা বেয়া হ'লে – যেতিয়া আমি নিয়মিতভাৱে দাঁত ব্ৰাছ আৰু ফ্লছ নকৰো তেতিয়া বেক্টেৰিয়াই প্লেক গঠন কৰে যি ক্ৰমান্বয়ে ৰোগলৈ পৰিণত হয় আৰু সংক্ৰমণৰ সৃষ্টি কৰে।
• শক্তিশালী ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতাৰ অভাৱ – দুৰ্বল ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতাই শৰীৰত বেক্টেৰিয়া বিয়পি পৰাত বাধা দিব নোৱাৰে।
• মুখৰ ঘা বা আলচাৰ – মুকলি ঘাঁৰ ফলত বেক্টেৰিয়া সহজে তেজত প্ৰৱেশ কৰিব পাৰে।
• লেতেৰা পানী বা দূষিত খাদ্য – মুখত বেক্টেৰিয়াৰ সংখ্যা আৰু অধিক বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।
এই বেক্টেৰিয়াবোৰ প্ৰতিৰোধৰ ব্যৱস্থা:
• দৈনিক ব্ৰাছ কৰা আৰু ফ্লছ কৰা উচিত – দিনটোত কমেও দুবাৰ ব্ৰাছ কৰা আৰু এবাৰ ফ্লছ কৰা উচিত।
• মাউথৱাছ আৰু কুলকুলি – প্ৰতিবাৰে আহাৰ খোৱাৰ পিছত মুখখন পানীৰে ভালদৰে ধুব লাগে।
• স্বাস্থ্যসন্মত খাদ্য গ্ৰহণ – কম চেনি আৰু সুষম খাদ্যই বেক্টেৰিয়া নিয়ন্ত্ৰণত সহায় কৰে।
• ভাল দন্ত চিকিৎসকৰ সৈতে নিয়মীয়াকৈ পৰীক্ষা কৰিব – প্ৰতি ৬ মাহৰ মূৰে মূৰে দন্ত পৰীক্ষা কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।
• ধূমপান আৰু মদৰ পৰা আঁতৰি থাকক – এই দুয়োটা পদাৰ্থই বেক্টেৰিয়াৰ বৃদ্ধিত সহায় কৰে।
মুখত পোৱা বেক্টেৰিয়াবোৰ প্ৰায়ে দেখা নাযায় যদিও ই শৰীৰত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলায়। যদি আমি সময়মতে মুখৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা আৰু স্বাস্থ্যৰ যত্ন লওঁ, তেন্তে বহুতো ডাঙৰ ডাঙৰ ৰোগৰ পৰা হাত সাৰিব পাৰি। কেৱল এটা সুন্দৰ হাঁহিৰ বাবেই নহয়, সুস্থ জীৱনৰ বাবেও মুখৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা গুৰুত্বপূৰ্ণ।
