দেৱী দুৰ্গা মাৰ দোলাত বিদায় হ’লে ৰোগ, মহামাৰী, প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ সৃষ্টি হ’য়,জানিবলৈ পঢ়িব।
( অপূৰ্ব দাস )
ভাৰতত দেৱী -দেৱতাৰ লগত জড়িত পৰম্পৰাই কেৱল বিশ্বাসক প্ৰতিফলিত কৰাই নহয়, সমাজ আৰু প্ৰকৃতিৰ বিষয়েও গভীৰ বাৰ্তাও প্ৰেৰণ কৰে। নৱৰাত্ৰি আৰু দুৰ্গা পূজাৰ সময়ত যেতিয়া দেৱী দুৰ্গা মাক দোলাত প্ৰস্থান কৰা বুলি কোৱা হয় তেতিয়া ইয়াক অশুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। লোকবিশ্বাস আৰু জ্যোতিষৰ মতে, যেতিয়া দেৱী দুৰ্গা দোলাত বিদায় লয়, তেতিয়া হয়তো দুৰ্যোগ, ৰোগ, মহামাৰীৰ ছাঁ পৰিব পাৰে।
তলত আপুনি বিতংভাৱে জানিব পাৰিব দুৰ্গা দেৱীৰ দোলাত বিদায়ৰ তাৎপৰ্য্য আৰু ইয়াৰ লগত জড়িত অশুভ শংকা—
(১) ৰোগ আৰু মহামাৰীৰ লক্ষণ
যেতিয়া দেৱী দুৰ্গা দোলাত বিদায় লʼয় তেতিয়া আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্য লক্ষণটো ৰোগ আৰু মহামাৰীৰ সৈতে জড়িত। লোককথাত কোৱা হৈছে যে চাৰিজন মানুহৰ কান্ধত দোলা কঢ়িয়াই নিয়া হয়, ই চাৰিওফালে ৰোগ বিয়পি পৰাৰ প্ৰতীক।
• মানুহৰ মাজত ৰোগৰ বিস্তাৰ বাঢ়িব পাৰে।
• মহামাৰী বা সংক্ৰামক ৰোগ বিয়পি পৰাৰ আশংকা।
• সমাজত স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা গভীৰ হ’ব পাৰে।
(২) সমাজত অশান্তি আৰু দুখ
দোলাত বিদায়ৰ মাধ্যমক সমাজত অশান্তি আৰু দুখৰ প্ৰতিক বুলি ধৰা হ'য় অৰ্থাৎ "গধুৰ বোজা লৈ গুচি যোৱা"। এই বাহনেৰে মাতৃ দেৱী যেতিয়া বিদায় লয় তেতিয়া লোক পৰম্পৰাৰ মতে মানুহৰ জীৱনত দুখ আৰু অশান্তি বৃদ্ধি পাব পাৰে।
• পাৰিবাৰিক বিবাদ আৰু সংঘাত বৃদ্ধিৰ চিন।
• সমাজত অশান্তি, বিবাদ, অসন্তুষ্টি বিয়পি পৰে।
• জনসাধাৰণৰ মাজত মানসিক চাপ আৰু উদ্বেগ বৃদ্ধি পায়।
(৩) প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ চিন
দোলা হৈছে পৃথিৱীৰ লগত জড়িত পৰম্পৰা আৰু ইয়াক পৃথিৱীৰ বোজাৰ প্ৰতীক হিচাপেও গণ্য কৰা হয়। এই বাহনেৰে দেৱীয়ে যেতিয়া যাত্ৰা কৰে তেতিয়া জ্যোতিষ আৰু লোক কথাৰ ভৱিষ্যত বাণী অনুসৰি -
• প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগ যেনে দুৰ্ভিক্ষ, খৰাং, বানপানী, বা ভূমিকম্পৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে।
• কৃষি উৎপাদনত বিৰূপ প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে।
• জীৱ-জন্তু আৰু চৰাইৰ মাজত ৰোগ বিয়পি প্ৰাকৃতিক ভাৰসাম্য বিঘ্নিত হোৱাৰ আশংকা থাকে।
(৪) অৰ্থনৈতিক সমস্যাৰ চিন
জ্যোতিষবিজ্ঞানৰ বিশ্বাস অনুসৰি দোলাত উঠি যোৱাটোৱে "গধুৰতা" বুজায়। ইয়াৰ প্ৰভাৱ অৰ্থনৈতিক ক্ষেত্ৰতো পৰে।
• মুদ্ৰাস্ফীতি বৃদ্ধিৰ আশংকা।
• ব্যৱসায় আৰু কৰ্মসংস্থাপনৰ ক্ষেত্ৰত অসুবিধাৰ সৃষ্টি হয়।
• সমাজত দৰিদ্ৰতা আৰু অৰ্থনৈতিক বৈষম্য বৃদ্ধি পাব পাৰে।
(৫) জনসাধাৰণৰ মাজত ভয় আৰু নিৰাপত্তাহীনতা
যেতিয়া মা দুৰ্গাই দোলাত গুচি যায়, তেতিয়া লোককথাৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে এয়া মানুহৰ মনোবলতো প্ৰভাৱ পৰে।
• সাধাৰণ জনতাৰ মাজত ভয় আৰু নিৰাপত্তাহীনতাৰ অনুভূতি বৃদ্ধি পায়।
• ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি শংকা থাকে।
• আত্মবিশ্বাস দুৰ্বল হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত মানুহ মানসিকভাৱে বিকাৰগ্ৰস্ত হ’ব পাৰে।
(৬) ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক প্ৰভাৱ
ধৰ্মীয় বিশ্বাস অনুসৰি দেৱী দুৰ্গাৰ বিদায় যেতিয়া দোলাত হয়, তেতিয়া বিশ্বাস কৰা হয় যে:
• ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ প্ৰতি আস্থা কমি যাব পাৰে।
• ভক্তি আৰু বিশ্বাসৰ অৱনতি ঘটিব পাৰে।
• পৰম্পৰা আৰু আচাৰ-অনুষ্ঠানৰ প্ৰতি অৱহেলা সমাজত বৃদ্ধি পাব পাৰে।
(৭) গ্ৰহ আৰু নক্ষত্ৰৰ নেতিবাচক প্ৰভাৱ
জ্যোতিষ বিজ্ঞানৰ মতে, যেতিয়া মাৰ বিদায় দোলাত হ'য় তেতিয়া গ্ৰহ-নক্ষত্ৰৰ অৱস্থানেও অশুভ লক্ষণৰ ইংগিত দিয়ে।
• শনি, ৰাহু, কেতুৰ প্ৰভাৱ বাঢ়ে।
• গ্ৰহৰ নেতিবাচক প্ৰভাৱে দুৰ্ঘটনা, বিবাদ, আৰু ভাৰসাম্যহীনতাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।
• মানুহৰ জীৱনতো স্বাস্থ্য আৰু আৰ্থিক সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে।
◽ইয়াৰ প্ৰতিকাৰ কি হ'ব পাৰে?
যদিও লোক পৰম্পৰা আৰু জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানে এই অশুভ শংকাৰ কথা কৈছে, তথাপিও শাস্ত্ৰ আৰু বিশ্বাসে উপযুক্ত ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিলে এই কুপ্ৰভাৱসমূহ লাঘৱ কৰিব পৰা যায় বুলিও প্ৰকাশ কৰে।
• দুৰ্গা দেৱীৰ আৰতি আৰু যজ্ঞ – মাতাৰ বিদায়ৰ পিছত বিশেষ যজ্ঞ কৰি দুৰ্গা সপ্তশতী পাঠ কৰিলে নেতিবাচক প্ৰভাৱ কিছু কমি যায়।
• দান – দুখীয়া আৰু আৰ্তজনক খাদ্য আৰু কাপোৰ দান কৰিলে শুভ ফল পোৱা যায়।
• নৱৰাত্ৰি ব্ৰত আৰু সাধনা – পৰৱৰ্তী নৱৰাত্ৰীলৈ ভক্তসকলে নিয়মিতভাৱে দুৰ্গা স্তুতি আবৃত্তি কৰিব লাগে।
• স্বাস্থ্যৰ মনোযোগ – অশুভ লক্ষণৰ ভিতৰত ৰোগ আটাইতকৈ প্ৰধান শংকা, গতিকে মানুহে স্বাস্থ্যৰ প্ৰতি সাৱধানতা, নীতি-নিয়ম আৰু পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা মানি চলিব লাগে।
প্ৰাচীন পৰম্পৰা আৰু জ্যোতিষৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা দোলাত দেৱী দুৰ্গাৰ বিদায়ক এক অশুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। ই কেৱল বিশ্বাসৰ বাৰ্তা নহয় সমাজক সজাগ কৰাৰ বাৰ্তাও। ৰোগ, মহামাৰী, অৰ্থনৈতিক সমস্যা, প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগৰ ভয় এই শংকাৰ লগত জড়িত। কিন্তু ভক্তসকলে যদি বিশ্বাস, ভক্তি, সৎকৰ্মৰ প্ৰতি দায়বদ্ধ হৈ থাকে, তেন্তে মাতৃ দেৱীয়ে নিজৰ আশীৰ্বাদেৰে সকলো প্ৰতিকূলতা দূৰ কৰে।
আমি ইয়াক সতৰ্কবাণী বুলি গণ্য কৰি সতৰ্ক, সজাগ, আৰু ইতিবাচক আচৰণ কৰা উচিত, যাতে মাতৃ দুৰ্গাৰ আশীৰ্বাদত সমাজে সুখ, শান্তি, সমৃদ্ধিৰ দিশত আগবাঢ়িব পাৰে।
